---

In 1928, tijdens de verbreding van de Avenida Colón, verschenen de gewelven van deze oude constructie op het oppervlak van het trottoir. Het is momenteel een gemeentelijk museum waar rondleidingen worden gehouden en een culturele tentoonstellingsruimte.

Het jezuïeten-noviciaat, opgericht in Córdoba in 1608, werkte op de hoek van wat nu bekend staat als Avenida Colón en Rivera Indarte. Oorspronkelijk bevond het hoofdkwartier zich in het jezuïetenblok, maar naarmate de tijd verstreek, werd deze plaats kleiner, dus stelde de pater-generaal van de Orde voor om vanuit Rome een speciaal huis te herbouwen voor die bestemming.

De economische situatie stond de bouw ervan niet toe, dus het was pas in het jaar 1700 dat de broers Ignacio en Francisco Mujica, toetraden tot de Orde van Jezus, hun eigendom schonken om het noviciaat te lokaliseren. Voordat het werd bewoond, werden er ingrijpende hervormingen doorgevoerd, waaronder een kapel die blijkbaar vanwege zijn omvang als een kerk van grote afmetingen werd beschouwd. Het auteurschap ervan wordt toegeschreven aan de architect van Bohemen, Johann Krauss.

Een van de eerste werken was de bouw van een crypte. Toen de sobere pater-generaal Miguel A. Tamburini van deze werken hoorde, beval hij vanuit Rome ze te schorsen en de overplaatsing van de novicen te heroverwegen. Het werk was half af en het pand werd voor elk van de oefeningen gebruikt, afhankelijk van het jezuïetencollege. Francisco Mujica bleef daar tot aan zijn dood, die kort daarna plaatsvond.

Hoewel het al enige tijd als zodanig functioneerde, duurde het tot 1726 voordat pater-generaal officieel de nieuwe bestemming van het pand verklaarde, hoewel twee jaar eerder, na de vastentijd, de deur die naar de kapel leidde, werd geblokkeerd. Het gebouw begon in verval te raken en in 1767, na de verdrijving van de kinderen van San Ignacio, maakte de architect Joaquín Martín een gedetailleerde inventaris van het pand, maar het was niet bekend waarvoor het was gebouwd of wat er had gefunctioneerd.

Een paar jaar later werd het overgedragen aan de ouders van Betlemitas, die de zorg en aandacht van het stadsziekenhuis voerden. Ze kregen ook de jezuïetenapotheek die medische boeken bevatte. Nadat de werken aan het San Roque-ziekenhuis waren voltooid, verkochten de Betlemitas dat pand op gedifferentieerde percelen.

In 1928, tijdens het bestuur van Emilio F. Olmos, werd besloten om de straat Colón te verbreden, en zo verschenen de gewelven van de oude crypte aan de oppervlakte van het pad, maar er werd besloten om het dak te slopen en het met puin te vullen. Al in 1989, nadat een deel van de crypte om de een of andere reden was opgedoken, werd besloten tot archeologisch en architectonisch herstel.



De jezuïetencrypt is de begraven ruïne van wat ooit het jezuïeten-noviciaat was in de stad Córdoba (Argentinië).



Tegenwoordig wordt de crypte van het oude noviciaat, later het huis van de oefeningen van de Sociëteit van Jezus, gepresenteerd met zijn drie beuken, bestaande uit dikke pilaren die de bakstenen en ruwe stenen muren begeleiden.

---