---

Het oude Athene was een van de dominante stadstaten van Griekenland tijdens het begin van het eerste millennium. C. Ongeveer tussen de jaren 500 a. C. en 323 d. C. was een van de grootste culturele en intellectuele centra ter wereld, en heeft veel van de ideeën, verworvenheden en praktijken van de westerse beschaving voortgebracht, waaronder het concept van democratie. De nederlaag tegen Sparta in het jaar 431 a. C., het hoogtepunt van Macedonië in het latere Hellenistische tijdperk en uiteindelijk werd de Romeinse verovering met macht en prestige aan Athene overgelaten. Het einde van het tijdperk was klassiek in 529, met de school van filosofische scholen. Tijdens het Byzantijnse rijk raakte Athene in verval, maar het centrum van de Byzantijnse macht op het grondgebied van Griekenland verhuisde naar Mistra. Tussen de 13e en 15e eeuw veranderde de stad verschillende keren van eigenaar, tussen de Griekse (Byzantijnse) en de Franse en Italiaanse ruiters van het Latijnse rijk, die een hertogdom begonnen te stichten in Athene; Aragonese en Sicilianen bezetten de stad ook op verschillende tijdstippen, en het hertogdom Athene, inclusief Neopatria, kon Aragonese zijn. Uiteindelijk werd het in 1456 veroverd door het Ottomaanse rijk.

In navolging van de bevolking is de bevolking aanzienlijk gedaald tot 4.000 inwoners op dit moment. Athene onderging een Venetiaanse aanval in 1687, tijdens het Venetiaanse bombardement van generaal Morossini, dat verantwoordelijk was voor de explosie van een Turks poeder dat de Partenón verwoestte, en een Turkse reactie op de volgende. Na de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog (1821-1829) werd Athene een deel van de nieuwe Griekse staat en werd het op 18 september 1834 de hoofdstad van Griekenland genoemd.

Sinds de oprichting van de moderne Griekse staat heeft Athene niet geprobeerd zijn economisch gewicht, politieke invloed en bevolking te vergroten. Tijdens het bewind van Rey Otón werden meerdere openbare gebouwen gebouwd en was de groei van de stad gepland. Na de ramp in Klein-Azië in 1921 kwamen meer dan een miljoen Griekse vluchtelingen uit Turkije naar het land, de meesten van hen verhuisden naar Athene, wat resulteerde in een explosieve en wanordelijke groei. De volgende geoliede immigratie vond plaats na de Tweede Wereldoorlog (waarin Athene werd bezet door Duitse troepen), toen de bevolking van veel plattelandsgebieden en eilanden naar Athene verhuisde. Er doet zich weer een snelle en wanordelijke groei voor, die aan de basis ligt van de problemen van mensenhandel en vervuiling die de stad ondersteunt. In september 1999 werd het grootstedelijk gebied van Athene getroffen door een aardbeving waarbij 143 doden vielen, duizenden gebouwen beschadigd raakten en sommige stukken werden tentoongesteld in het Nationaal Archeologisch Museum. De grote infrastructuurwerken die sinds de toetreding van Griekenland tot de Europese Unie zijn uitgevoerd, met name voor de voorbereiding van de Olympische Spelen van 2004, hebben gedeeltelijk een aantal problemen kunnen verlichten en de levenskwaliteit in Athene verbeterd. Momenteel is de stad het politieke, economische en culturele centrum van Griekenland en een toeristische bestemming van groot internationaal belang.





Athene (in het Grieks Athína) is de hoofdstad van Griekenland en momenteel de grootste stad van het land. Athene telt 741.512 inwoners (in 2001), maar het grootstedelijk gebied is veel groter en telt 3,7 miljoen inwoners (in 2005). Het is het belangrijkste centrum van het Griekse economische, culturele en politieke leven.

De geschiedenis van Athene strekt zich uit over 3000 jaar, wat past bij een van de oudste bewoonde steden. Tijdens het klassieke tijdperk van Griekenland was het een machtige stad die een fundamentele rol speelde in de ontwikkeling van de democratie. Het was ook een cultureel centrum waar veel van de grote kunstenaars, schrijvers en filosofen uit de oudheid woonden. Deze bijdragen van Athene aan de gedachte aan hun tijd hadden een grote invloed op de ontwikkeling van Griekenland, Rome en de westerse cultuur.

Athene is een van de rijkste steden en archeologische overblijfselen van buitengewoon belang, waarvan de bekendste de Partenón en la Acrópolis is. Naast klassieke Griekse constructies zijn er ook Romeinse en Byzantijnse monumenten bewaard gebleven, evenals enkele opmerkelijke moderne constructies.

Athene strekt zich uit over een stuk van het schiereiland Attica, begrensd door de Saronische Golf; westen door Monte Egaleo; noordwesten naar El Parnitha; noordoost door el Monte Pentélico; en het oosten door Monte Imitós. De gemeente Athene ligt ongeveer in het centrum van deze taal, maar de stadsuitbreiding van de twintigste eeuw is zojuist samengevoegd met de omliggende nederzettingen, die momenteel als buitenwijken worden beschouwd. Aan het begin van de 21e eeuw omvat dit grootstedelijk gebied 54 gemeenten en beslaat het praktisch de hele lengte van de stad. De stad Athene heeft 38 vierkante kilometer, maar met het grootstedelijk gebied in het kort, slechts 427, die samenkomen in een van de grootste steden van Europa, zowel qua uitbreiding als qua bevolking.

De gemeente Athene ligt in het centrum van het grootstedelijk gebied en bevat de belangrijkste archeologische overblijfselen en toeristische attracties. Dit wordt beperkt door verschillende buitenwijken die uitkijken op de heuvel van de Imitós, zoals Zografou y Kaisariani. De noordelijke buitenwijken, zoals Maroussi (waar het Olympisch complex zich bevindt), Kifisia, Penteli of Neo Psychiko, worden meestal bewoond door hoge klassen, maar de westelijke buitenwijken (zoals Egaleo, Rentis, Haidari of Petroupoli) zijn populairder. en omvatten industriegebieden. Langs de lange kustlijn zijn er verschillende havens, jachthavens en stranden; enkele kuststeden zijn El Pireo, Faliro, Glyfada en Vouliagmeni. In het westen zijn de commerciële en industriële pubs van El Pireo, hoewel de gebieden meer naar het zuidoosten en meer naar het centrum meer op vrije tijd gericht zijn.

Naast de omliggende bergen, zijn er in het binnenland van Athene overvloedige heuvels, die een bijzonder abrupte stad hebben. De belangrijkste zijn: Licabeto, Acropolis, Filopappos en Tourkovounia; andere kleinere heuvels zijn Arditós, Strefi, Ninfeon, de Mouseion.

De morfologie van Athene veroorzaakt af en toe een fenomeen van thermische inversie, gekenmerkt door een stijging van de luchttemperatuur en een toename in hoogte. Het besmettingsprobleem dat zich in Athene meestal voordoet, is deels te wijten aan dit fenomeen.

Población

Gaandeweg is de bevolking van Athene op een zeer onregelmatige manier geëvolueerd. Nadat het een van de belangrijkste steden uit de oudheid was, ging het tijdens de Byzantijnse periode een verval in dat werd geaccentueerd tijdens de Ottomaanse overheersing. Nadat in 1834 de onafhankelijkheid van de Griekse Griekse staat was uitgeroepen, groeide de bevolking snel, grotendeels dankzij de olievlekken van vluchtelingen en de leegloop van het platteland; de laatste jaren is er ook een toename van immigranten uit omringende landen zoals Albanië. Momenteel concentreert het grootstedelijk gebied van Athene meer dan een derde van de totale bevolking van Griekenland.

Volgens de volkstelling van 2001 bedroeg de bevolking van Athene 745.514 inwoners en de bevolking van het grootstedelijk gebied 3,7 miljoen. Als u echter denkt dat de totale populatie hoger is. Aangenomen wordt dat sommige inwoners van Athene afkomstig zijn uit andere Griekse nederzettingen, zich in hun geboorteplaats registreren om de volkstelling uit te voeren; asimismo, er is een populatie immigranten die niet is gekwantificeerd.





Athene heeft gevarieerde vrijetijds- en culturele mogelijkheden.

Er zijn verschillende archeologische afzettingen die zich uitstrekken van de archaïsche tijd van Griekenland tot de Romeinse overheersing. Naast de grote archeologische vindplaatsen (Acropolis, de Agora, de Cerámico en de Tempel van de Olympische Zeus), zijn er in de stad volop plaatsen waar je een klein fragment van een oud gebouw kunt zien: van de Lisícrates-lantaarn tot het monument van Filopappos zijn er resten van een muur bij de centrale markt, een kuuroord in Amalias Street of een verticaal gedeelte van verschillende archeologische lagen in het metrostation Syntagma. Er zijn lopende restauratie- en verbouwingsopdrachten.

De overblijfselen van de middeleeuwen tot de 18e eeuw omvatten een groot aantal Byzantijnse kerken en kloosters van Kaisariani en Dafni. Er zijn veranderingen in de neoklassieke architectuur van de 19e eeuw en het begin van de XX, zoals de zogenaamde neoklassieke trilogie.

Een van de meest opmerkelijke musea in Athene is het Nationaal Archeologisch Museum, dat de grootste collectie voorwerpen en kunstwerken uit het klassieke Griekenland van de wereld bevat, waaronder beroemde stukken zoals het grafmasker van Agamenón of de Zeus van Artemision. Andere belangrijke musea, gespecialiseerd in andere historische periodes, zijn het Museo de Arte Cicládico en het Museo Cristiano y Byzantino. Het Museo Benaki beslaat sinds de prehistorie tot en met siglo XX. De Akropolis, het oude Antigua en de keramiek hebben ook musea in situ; een nieuw Akropolismuseum, met een veel grotere tentoonstellingsruimte, werd ingehuldigd op 20 juni 2009.

Athene heeft meerdere locaties voor theater, muziek, tentoonstellingen en shows. Een van de belangrijkste evenementen in het Athene Festival, dat plaatsvindt tussen de maanden mei en oktober en omvat uitvoeringen van opera, dans, theater (vooral klassiek Grieks theater) en concerten, waarbij onder andere het odeón-theater van Herodes Ático (naast de Akropolis, gebouwd in siglo II d.C.).

Archeologie, monumenten en plaatsen



• Akropolis, met Partenón, Erecteión, Propileos, Atenea Niké tempel en museum. Er zijn ook overblijfselen aan de zijkant van de Akropolis.

• Oude Agora.

• Romeinse Agora, waar u de Torre de los Vientos kunt vinden.

• Hadrian's Arch.

• Keramiek, antiek cementerium gelegen naast de oude muren.

• Filopappos-monument.

• Lysícrates-monument.

• Tempel van Olympische Zeus.

• Pnyx, een rotsachtige heuvel dichtbij de Filopapos en Acrópolis, van waaruit wetgevende gebeurtenissen werden gevierd tijdens de Klassieke Periode: es decir, het eerste democratische parlement.

• Areópago, een kleine rotsachtige verhoging voor de Akropolis, waar de vieringen werden gevierd tijdens de klassieke periode.

• Panathinaiko Stadion, ook wel Kallimarmaro genoemd, een witmarmeren stadion gebouwd in 1895 voor de eerste Olympische Spelen van de moderne tijd, op dezelfde locatie als het oude Athene stadion.

• Platón Academie.

• Klooster van Kesariani, gelegen op de helling van Monte Imitos, met fresco's uit de 16e en 17e eeuw, in de buitenwijk Kesariani.

• Dafni-klooster, uitgeroepen tot werelderfgoed, gebouwd over een tempel van Apollo.

• Mitrópoli, kathedraal van 1862, de eerste belangrijke constructie achter de onafhankelijkheid van Turkije.

• Panagía Gorgo epíkoos, opgegroeid op een oude tempel van Eileitia.

• Nationaal Archeologisch Museum.

• Museo del Ágora de Atenas, in het gereconstrueerde gebouw van Stoa de Átalo.

• Museo del Cerámico.

• Museo Benaki.

• Epigrafisch museum.

• Cycladisch Kunstmuseum.

• Byzantijns en christelijk museum.

• Plaka

• Anafiotika

• Plaza de Monastiraki, waar een kleurrijke straatmarkt is en een orthodox klooster dat zijn naam aan de plaats geeft.

• Psiri, centrum, erg populair vanwege het nachtleven.

• Plaza de Sintagma, het hart van het moderne Athene, waar het Parlement en het Monument voor de Onbekende Soldaat zijn gevestigd.

• Puerto de El Pireo.

• Olympisch complex voor de Spelen van 2004, in de buitenwijk Maroussi.

• Jardines Nacionales, dateren uit de 19e eeuw en bevinden zich naast het Parlement en de Plaza Syntagma.

• «Neoklassieke trilogie»: drie gebouwen uit de 19e eeuw (de Academie, de Nationale Bibliotheek en de Universiteit van Athene), gebouwd volgens de voorstellen van de architect Theophile Hansen. Ze bevinden zich in het centrum van Eleftherios Venizelos (ook wel Panepistimiou genoemd).

• Monte Licabeto.

• Gazi, een voormalige gasfabriek, omgebouwd tot een culturele ruimte.

---