---

De bevolking van Capurgana maakt deel uit van de gemeente Acandí, samen met Sapzurro vormen zij het laatste toeristische centrum van Colombia aan de Caribische Zee.

De geschiedenis van Capurganá gaat terug tot het einde van de negentiende eeuw, toen er geen scheiding van Panama had plaatsgevonden, onverschrokken vissers uit Bocachica, Tolú, Puerto Escondido en andere steden in de departementen Córdoba en Bolívar sprongen de zee in op zoek naar de Carey-schildpad, waarvan de schaal later in Cartagena werd verkocht om naar de buitenlandse markt te worden gebracht.



Bij het bereiken van de westelijke Colombiaanse kust, vonden ze het bewoond door inheemse Kuna-mensen, zeer arme mensen die zich alleen toelegden op jagen en vissen. Normaal gesproken omvatten de reizen het verblijf aan land tot het vinden van genoeg karetschildpadden om het grote avontuur te rechtvaardigen, zo kwamen ze aan met hun vrouwen en kinderen en vestigden zich in de baai van La Miel, Sapzurro, Capurganá en El Aguacate.

Terwijl het proces van Carey en Tagua (plantaardig ivoor) plaatsvond, begonnen de kokosnootgewassen die de inheemse bevolking van de regio begon te verbeteren, die met de komst van blanke immigratie naar de kust van San verhuisden. Blas.



Gezien de rijkdom die het gebied in korte tijd bood, groeiden de steden en begon de ruilhandel met Cartagena, gevestigd in Sapzurro. Vanuit Cartagena kwamen de kano's aan in Vela beladen met rum, suiker, koffie en zeep, dit alles werd ingeruild voor kokos. Zo ontstonden grote boerderijen zoals ´´La Diana´´ en ´´Plan Parejo´´, maar voor ´´god coco´´, zoals ze het destijds noemden, duurde het niet lang voordat ze verdwenen, omdat de kokospalmen werden aangevallen door ongedierte die ze ´´Rode ring´´ en ´´Cucarrón torito´´ noemden, die langzaam de palmen ondermijnden die meer dan 30 jaar oud waren.



In de jaren 60, toen een missionaris priester en avonturierpiloot (Alcides Fernández) in het gebied arriveerde op zoek naar een goede plek om de ontheemden te verplaatsen van het geweld in het binnenland. De vader besloot een stad te stichten ten westen van de monding van de rivier de Atrato, hij noemde het Balboa. Zo kwam hij in Capurganá en wekte hij de inwoners van de stad (ongeveer 300) op om een ​​landingsbaan te bouwen. Kort daarna arriveerde pater Alcider met het gereedschap om het langverwachte werk uit te voeren: 6 bijlen, 6 schoppen en 3 peso's.



In korte tijd hadden ze al een stuk van 450 meter lang bij 30 meter breed afgelegd, waar pater Alcides met zijn missievliegtuig kon landen. De baan duurde niet lang in dienst, omdat de muur was gewijd aan zijn hoofddoel, namelijk Balboa vinden en degenen die door het geweld waren ontheemd, verzamelen, terwijl de baan was vergeten en de jungle het opnieuw binnenviel.



Tussen 1975 en 1976 kwam een ​​reeks mensen die zich in Urabá hadden gevestigd, verbonden met de ontwikkeling en de bananenhandel, in Capurganá en vonden daar hun belangrijkste vestigingscentrum (vooral in de rijkdom van de zee), later arriveerde kapitein Jorge Mario Uribe, die opnieuw de bevolking motiveerde om de landingsbaan te heropenen en het bedrijf Urabá Airline op te richten.



Geconfronteerd met de schoonheid van dit paradijs, besloot de heer José María Palacio om zijn boerderij in Capurganá te openen en kort daarna faalde hij ... maar voordat het circuit werd geopend, belde hij zijn kinderen in Medellín en begon met het idee om het toerisme in de regio te promoten. Toen werd Hotel Las Cabañas geboren, en van daaruit werden 20 houten en strohutten gebouwd voor 2 en 3 personen, met gemeenschappelijke badkamers verlicht met kaarsen en een prachtig stadero - restaurant, met het lekkerste eten op basis van garnalen, kreeften, slakken en een grote verscheidenheid aan vis.



Met deze zwakke toeristenpromotie arriveerden een reeks personages die gekenmerkt worden door dichters en bohemiens in het gebied, en vonden ze het paradijs met zijn basiselementen: vrede en marihuana. Later werden Hotel Los Longos en Hostería Capurganá geboren, maar deze liepen snel op en verdwenen snel.

In 1981, toen een groep inwoners van Capurganá besloot een pro-luchthavenbestuur op te richten met als doel een startbaan te bouwen voor tweemotorige vliegtuigen met een grotere capaciteit dan de eenvoudige 5-passagiersvliegtuigen die tot nu toe hadden gediend. Dit is hoe nieuwe investeerders zich aansluiten en hoe de huidige toeristische ontwikkeling van Capurganá vorm begint te krijgen.





Aan de oevers van de Caribische Zee en in de buurt van Cabo Tiburon op de grens met Panama, biedt Capurganá een prachtig zee- en landlandschap, kliffen overheersen in de zee, aan de oevers, stranden van koraalmateriaal van grote witheid. Capurganá is een grens tussen de jungle en de zee, in het Colombiaanse Caribisch gebied.

Moderne hotels, een bestemming gereserveerd voor weinig toeristen, weg van de drukte, zonder straatverkopers, maar met een opvallende handel, handwerk en een bruisend nachtleven; ook met een uitstekende keuken op basis van vis en schaaldieren.



De naam is afgeleid van de betekenis van "land van de chilipeper", gegeven door de eerste inheemse bewoners. Dit gebied is ook het land van grote vissers die profiteren van het Capurganá-rivierkanaal om de beste stukken te pakken, waarvan u later kunt genieten in de restaurants op het strand of in het hotelgedeelte.



Het zijn de wateren en de strategische ligging maakt het een knooppunt voor vertrek en aankomst op verschillende toeristische bestemmingen die kunnen worden aangeboden. Hoewel velen het als doorgangsgebied gebruiken, worden ze er verliefd op als ze de stad eenmaal een beetje kennen en ervaren en reserveren het als een toeristische bestemming.



Capurganá heeft een goede hotelinfrastructuur en is het startpunt voor excursies over zee of over land naar andere nabijgelegen stranden, naar Panama en voor ecologische wandelingen in Los Icatíos Park.



De belangrijkste economische bron van Capurgana is toerisme.

Onder de toeristische attracties van Capurgana kunnen we noemen: het eiland van de vogels, de poel van de goden, het kristalheldere water laat toe om kleine vissen van verschillende kleuren en watervogels in hun natuurlijke omgeving te observeren, het strand van El Aguacate waar u kunt genieten van de kust van de gastronomische rijkdom van de regio, ecologische wandeling naar de Cascada del Cielo, het is ook mogelijk om van deze stad een wandeling te maken naar Sapzurro, een natuurlijke Colombiaanse baai gelegen op de grens met Panama, die twee uur duurt en vandaar verder naar La Miel, de eerste stad van Panama in de Caribische Zee

Duik- en snorkelliefhebbers vinden in Capurgana meerdere opties om het te beoefenen, plaatsen waar ze kunnen genieten van de grote verscheidenheid aan nog ongerepte koraalriffen en de grote diversiteit aan fauna die ze bewoont, waaronder we kunnen noemen: Carey-schildpadden , Mantaroggen, kreeften, krabben, maanvissen, papegaaivis, kogelvis, verpleegkathaaien

Toegang: De toegangsroutes zijn maritiem vanuit de stad Turbo of lucht vanuit Medellín en Cartagena.

---