---

De oprichting van Carmen de Patagones maakte deel uit van een reeks politieke, economische, sociale en administratieve hervormingen die waren bedacht en uitgevoerd door de Bourbon Kings en die gevolgen hadden voor zowel het Iberisch schiereiland als de Amerikaanse koloniën.



De herwaardering van de Kaap Hoorn-route, het expansionistische beleid van de Portugezen, de aanwezigheid van de Siberiërs in de Rocky Mountains waren voor Spaanse denkers aanleiding om een ​​ambitieus project te bedenken dat hun soevereiniteit in deze bedreigde regio's zou garanderen. Dit is hoe de opkomst van een reeks burgerbevolking van Alta California tot de Patagonische kusten werd gepland en gerealiseerd. Kortom, een complexe conjuncturele situatie heeft geleid tot de bevolking die ons zorgen baart.



Francisco de Viedma beschouwde de bevolking op 22 april 1779 als vanzelfsprekend en koos de zuidelijke oever van de rivier de Negro om het fort op te richten en de kolonisten te vestigen. De eerste naam was het Río Negro-etablissement, hoewel het ook onduidelijk ´´Fuerte del Carmen en Fuerte del Río Negro´´ werd genoemd. Onbewust van het rivierregime verwoestte op 13 juli een van de gebruikelijke overstromingen de weinige gebouwen en besloot te verhuizen naar de linkeroever van de rivier. Op 2 oktober van datzelfde jaar arriveerden de eerste van de 11 boten die de kolonisten mobiliseerde, en bij afwezigheid van de beloofde huizen in Spanje moesten ze de grotten / het huis in het ravijn maken.



De eerste kolonisten kwamen voornamelijk uit Galicië, maar de komst van enkele maragatos was de oorsprong van de eigenaardige naam. Het is belangrijk op te merken dat tijdens de eerste eeuw van haar bestaan ​​de bevolking zich in een gebied bevond dat werd gedomineerd door de inboorlingen (Tehuelche), waarbij navigatie het enige mogelijke communicatiemiddel was met Buenos Aires en andere christelijke bevolkingsgroepen. In die zin besloeg het levensonderhoud van Patagones meer dan 800 km. Ten zuiden van de grens is het alleen begrijpelijk door de stereotiepe en bevooroordeelde beelden af ​​te schaffen die ons niet toelaten de complexe wereld van relaties te waarderen die kenmerkend waren voor de ruimtes waar noch de indiaan, noch de blanke man erin slaagden de controle over het territorium te verwerven. Blanken en indianen waren makers van een gecoördineerde culturele ruimte, waar coëxistentie en onderhandeling werden gesticht door handel.



Sinds de oprichting had de bevolking een kwetsbaar militair garnizoen voor de verdediging en een kleine haven. De eerste twintig jaar (1779-1810) werden gekenmerkt door isolement met het sporadische bezoek van schepen. De sociaaleconomische structuur was die van een typische bijna zelfvoorzienende boerderij met gediversifieerde productie.

De gebeurtenissen van mei 1810 betekenden het verlies van het geopolitieke gevoel dat het bestaan ​​van Carmen ondersteunde. Patagones moest het moeilijkste decennium in zijn geschiedenis overwinnen tot het punt dat het bij verschillende gelegenheden bijna verdween. Na de Meirevolutie nam de Junta van de Eerste Regering van Buenos Aires de controle over Patagones over, maar in april 1812 kreeg een opstand onder leiding van vastgehouden royalisten de controle over het plein, dat tot 13 december in de baan van Montevideo terechtkwam. 1814, de datum waarop het definitief afhing van de Verenigde Provinciën van de Río de la Plata.

De jaren 1820 waren veelbelovender als gevolg van de opening van extra-regionale markten die verband hielden met de economie van de saladeros en de daaruit voortvloeiende uitbreiding van vee en handel. In deze periode trokken Argentinië en Brazilië de oorlog in (de Braziliaanse oorlog) en deze Patagonische bevolking was de uitvalsbasis van de kapers sinds de monding van de monding van de Río de la Plata werd geblokkeerd door een krachtige Braziliaanse vloot. In 1827 probeerden de Braziliaanse troepen Carmen de Patagones te verrassen om het fort te vernietigen, de bevolking maar vooral de haven en de kapers vestigden zich er. De autoriteiten en de bevolking reageerden echter tijdig en wisten deze kracht met succes af te weren. Deze aflevering staat bekend als Battle of Carmen de Patagones. Twee van de 7 Braziliaanse keizerlijke vlaggen die werden ingenomen op 7 maart 1827 zijn bewaard gebleven in de Nuestra Señora del Carmen-kerk Tegen het einde van het decennium werd de stad bezocht door de Franse natuuronderzoeker Alcides d'Orbigny.



In 1854 stond de gemeentelijke wet van de provincie Buenos Aires ´´El Carmen´´ toe een kiesgemeente te hebben en een vertegenwoordiger in de provinciale wetgevende macht.

In 1856 richtte de militaire commandant van Patagones, kolonel Benito Villar, op de rechteroever van de rivier de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid op, die later de naam Mercedes de Patagones of Patagones Sur gaf.

In 1885 werd het Negro River Squadron opgericht, gevestigd in Patagones.



Tussen 1986 en 1989 probeerde de nationale uitvoerende macht de hoofdstad van de republiek te vestigen in de agglomeratie gevormd door Viedma, Carmen de Patagones en Guardia Mitre, waarbij het federale district Viedma - Carmen de Patagones werd opgericht, waarvoor op 27 mei 1987 Na een lang debat keurde het Nationale Congres Wet 23.512 goed en later, op 21 juli van hetzelfde jaar, werd bij besluit 1.156 de Entiteit voor de Bouw van het Nieuwe Kapitaal - Staatsbedrijf (ENTECAP) opgericht. . Toen, aan het einde van de presidentiële termijn van Raúl Alfonsín en na de economische situatie van het land, werd het project nooit uitgevoerd, aangezien het werd genegeerd door president Carlos Saúl Menem, hoewel wet nr. 23.512 nooit werd ingetrokken door het Congres van de natie en is nog steeds van kracht, maar de termijnen van 5 jaar om het project uit te voeren die door de wetgevers van de provincies Buenos Aires en Río Negro waren gegeven, zijn verstreken. Hoewel de grondwet van Río Negro, gewijzigd in 1988, in artikel 11 handhaaft: ´´De stad Viedma is de hoofdstad van de provincie ... Het houdt op hoofdstad te zijn wanneer de overdracht van nationale autoriteiten naar het nieuwe Federale District van kracht wordt ' ´. Deze tekst lijkt te beweren dat het gebiedsgedeelte van Rio Negro nog steeds van kracht is.



In 1999 verklaarde Dr. Raúl Alfonsín in een briefje aan de krant La Nacion dat, aangezien de wet voor de overdracht van de hoofdstad van kracht was, "elke president deze zou veranderen met een decreet". Op 31 juli 2009 presenteerden twee nationale afgevaardigden voor de provincie Misiones, Lía Fabiola Bianco en Miguel Angel Iturrieta, een ontwerpresolutie op het Argentijnse congres waarin de uitvoerende tak van de natie wordt verzocht de bepalingen van de wet na te leven 23.512 en de overdracht van de federale hoofdstad. Zie Patagonia Project voor meer informatie.



In 2003 werd Carmen de Patagones terecht beschouwd als onderdeel van Argentijns Patagonië; wet beheerd door Haroldo Lebed, voormalig burgemeester van de stad.











Carmen de Patagones, lokaal ook wel Patagones genoemd, is de meest zuidelijke stad van de provincie Buenos Aires in de Argentijnse Republiek. Het ligt 937 km ten zuiden van de stad Buenos Aires. De stad is gebouwd op de noordelijke oever van de rivier de Negro, de rivier die haar scheidt van de stad Viedma, de hoofdstad van de provincie Río Negro, beide steden vormen de regio Viedma - Carmen de Patagones. De regio ligt heel dichtbij, ongeveer 30 km, bij de monding van de rivier in de Atlantische Oceaan.



De stad is het hoofd van de Patagones Party (13.600 km²), de grootste in de provincie Buenos Aires en de enige in die provincie die in Patagonië te vinden is.

Het had 18.189 inwoners (INDEC, 2001), wat een stijging betekent van 6,5% vergeleken met de 17.075 inwoners (INDEC, 1991) van de vorige volkstelling. De stad Carmen de Patagones vormt samen met de stad Viedma, door INDEC Viedma - Carmen de Patagones genoemd, samen een agglomeratie met meer dan 65.000 inwoners.



Portaalstad van het Argentijnse Patagonië, vormt binnen de brede Argentijnse geografie, het herkenningspunt dat de geboorte van Patagonië markeert. De meer dan 230 jaar geschiedenis vult de oude stad met betekenis, uitgeroepen tot nationale historische stad door presidentieel decreet 401/03.

Dit eigenaardige deel van de stad dat zich ontwikkelt op het ravijn is cultureel en historisch uitvergroot, de kronkelende straatjes, de getrapte trottoirs, de adobe huizen, de tralies en lantaarns, een uniek beeld van een andere plaats die tegen de zuivere lucht drukt. torens van de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Carmen.



Het is in de historische binnenstad van de stad waar de overblijfselen die de nationale en lokale geschiedenis oproepen bewaard zijn gebleven, tastbaar door het bezoek aan de verschillende nationale historische monumenten, musea en hun karakters. Tegenwoordig vormt het een onverslaanbare omgeving die onderdak biedt aan artistieke en culturele manifestaties die de kennis van de mensen tot uitdrukking brengen. Kunstenaars en ambachtslieden komen hier samen om hun uitstekende werken tentoon te stellen. In de loop van het jaar brengen verschillende artistieke en culturele evenementen, georganiseerd door de Directie Historisch Erfgoed, de gemeenschap samen en nodigen bezoekers uit om deel te nemen aan een reeks activiteiten van opmerkelijke betekenis.



Het Provinciaal Festival van 7 maart is het belangrijkste artistieke en culturele evenement in de wijk en een van de meest prominente in Patagonië, jaar na jaar roept het de verjaardag op van de heroïsche daad van 7 maart 1827 toen het Maragato-volk dapper de Braziliaans rijk ter verdediging van de nationale soevereiniteit in deze zuidelijke gebieden. Gedurende meerdere dagen roept het traditionele festival de belangrijkste artiesten van de regio op, met als hoogtepunt een muzikale show van nationale hiërarchie.



Zo is de stad een eerbetoon aan de helden uit het verleden, folkloristische shows, culturele en traditionele activiteiten, regionale producten, typische gastronomie, ambachtelijke wandelingen: matrería, zilverwerk, touw, enz.



De traditionele Creoolse parade door de centrale straten van de stad trekt een ontelbaar aantal bezoekers, evenals de jockey met uitgenodigde Creoolse delegaties uit de hele regio, het zuiden van Buenos Aires, de Beneden-vallei en de zuidelijke provincie Rio Negro.



Aan zijn voeten stroomt de majestueuze Rio Negro, een ware oase van groen, waar zijn dwalende loop, zijn weelderige vegetatie en zijn fauna degenen vangen die zijn bijzondere schoonheid kennen. Het schone en transparante water biedt de mogelijkheid om ervan te genieten via verschillende alternatieven, zoals het beoefenen van watersporten, wandelen in pittoreske boten, zonnebaden en afkoelen in de gemeentelijke kuuroorden, of gewoon de beste ansichtkaarten vastleggen.

De Rio Negro is de natuurlijke spiegel waar de stad Carmen de Patagones wordt weerspiegeld, een landschap zonder weerga waar de rijkdom aan contrasten bezoekers aanmoedigt om het moment te bestendigen door middel van een warm beeld.



De Balenarische stad 7 de Marzo, gelegen op 35 kilometer van de stad Carmen de Patagones, is bereikbaar via een geconsolideerde weg die grenst aan de rivier de Negro tot aan de monding in de Argentijnse zee. Dit maritieme gebied wordt gekenmerkt door zijn brede en uitgestrekte zandstranden die geschikt zijn voor het beoefenen van verschillende recreatieve activiteiten zoals zon en strand.



Tijdens het zomerseizoen trekt deze plek een groot aantal sportvissers die hier een geschikte plek vinden om deze spannende activiteit te beoefenen in een omgeving die rust en natuur combineert.



Degenen die ervoor kiezen om naar deze plek te gaan, zullen gebouwen voor residentieel gebruik vinden, die nog geen basisdiensten voor bezoekers bieden.



Voetbal: de belangrijkste clubs zijn Deportivo Patagones en Club Jorge Newbery. Er is ook een heel belangrijke buurtclub: La Loma, die in 2008 lid werd van de Rionegrina Soccer League en voor het eerst deelnam aan de belangrijkste kampioenschappen in de regio.

Basketbal: de belangrijkste clubs zijn Deportivo Patagones, Club Jorge Newbery en Club Atlético Atenas, deelnemer van de National League B (in 2007) (derde categorie Argentijns basketbal).

---