---

KORT HISTORISCH OVERZICHT



In de pre-Columbiaanse tijd was het gebied dat momenteel overeenkomt met het kanton Escazú een plaats waar inheemse reizigers die naar Pacaca (tegenwoordig Ciudad Colón) gingen, rustten om verder te reizen naar Aserrí, Curridabat of het Talamanca-gebergte, hetzij voor commerciële of oorlogszuchtig stopten de inboorlingen daar gedwongen. Sommige van die semi-nomadische groepen vestigden zich in de plaats en exploiteerden de rijkdom van de bodems voor hun gewassen. Dit is hoe deze inheemse bevolking werd geconsolideerd, uit het zogenaamde Huetar-koninkrijk van het Westen, dat aan het begin van de verovering de heerschappijen waren van de opperhoofd Garavito.



Vanaf 1711 bestond er in Escazú al een oratorium, dat werd opgericht op initiatief van Monseigneur Strijd Benito Garret y Arloví, bisschop van Nicaragua en Costa Rica, naar aanleiding van de pastorale brief die hij dicteerde op 9 mei van datzelfde jaar, naar aanleiding van tijdens een pastoraal bezoek aan de provincie Costa Rica. In 1793 werd de parochie Escazú opgericht. De huidige kerk werd gebouwd op het land dat voor dit doel werd geschonken door Don Julián Alfaro; opgedragen aan San Miguel, die op dit moment suffragaan is van het aartsbisdom San José, van de kerkprovincie Costa Rica.



In het bestuur van ons eerste staatshoofd, don Juan Mora Fernández, kreeg de stad Escazú op 11 november 1824 in wet nr. 20 de titel Villa. Op 27 mei 1920, tijdens de regering van don Francisco Aguilar Barquero, werd wet nr. 10 afgekondigd, die de stad de categorie stad gaf.



In wet nr. 63 van 4 november 1825 wordt Escazú genoemd als een district van het westelijke departement, een van de twee waarin het grondgebied van de staat op dat moment was verdeeld. In het register van grenzen van de wijken en kazernes van het departement San José, gedateerd 30 november 1841, verschijnt Escazú als een wijk, met de volgende vijf wijken San Miguel, Mercedes, San José, San Joaquín en San Antonio. In wet nr. 36 van 7 december 1848 vormt Escazú samen met Pacaca het tweede kanton van de provincie San José.



In 1848 werd de eerste zitting van de Escazú-raad gehouden, bestaande uit de eigen raadsleden, de heren Florencio Marín, de eerste raadslid; Jacinto Elizondo, tweede raadslid; en Antonio Solís, trustee. De gemeentesecretaris was Don Anselmo de Rojas en de politieke leider Don Vicente Rojas.



In het jaar 1864 werd een school voor eerste letters opgericht met de naam Escuela de Escazú. In 1938 werd een nieuw schoolgebouw ingehuldigd, onder het bestuur van Don León Cortés Castro, met de naam van de school República de Venezuela. Het Liceo de Escazú begon zijn onderwijsactiviteiten in maart 1970 in de regering van José Joaquín Trejos Fernández.



De naam van het kanton komt van de inheemse stem Itzkatzú, wat rustplaats betekent, die evolueerde om het woord Escazú te doen ontstaan.







GEOGRAFISCHE POSITIE



De gemiddelde geografische coördinaten van het kanton Escazú worden gegeven door 09º 55 ’07 ´´ noorderbreedte en 84º 09´ 19´´ westerlengte.



De maximale breedte is dertien kilometer; in noordwest- naar zuidoostelijke richting, van Puente de Mulas tot aan de heuvel Cedral.



TERRITORIAAL ADMINISTRATIEVE DIVISIE



Creatie en oorsprong



De politieke grondwet van 30 november 1848, in artikel 8, legde voor het eerst de denominaties van provincie, kanton en parochiaal district vast.



In overeenstemming met de vorige bepaling, in wet nr. 36 van 7 december van hetzelfde jaar, in artikel 5, werd Escazú opgericht als kanton nummer twee in de provincie San José, met vier parochiedistricten.



Zo komt Escazú uit de eerder genoemde provincie.



FYSIEKE ASPECTEN



geologie



Het kanton Escazú wordt geologisch gevormd door materialen uit de tertiaire en quartaire periodes; het zijn de opdringerige rotsen van het Tertiair die in de regio overheersen.



Uit de Tertiaire periode zijn er gesteenten van sedimentaire en opdringerige oorsprong, uit het Mioceen. De sedimentaire vormen worden vertegenwoordigd door de Pacacua-formatie en door ongedifferentieerde materialen, de Pacacua-formatie, komt overeen met een opeenvolging van materialen, gevormd door interstratificaties van breccia-conglomeraten en conglomeraatzandstenen, zandstenen, siltstenen en schalie, allemaal tuba-achtig, in sommige delen met moraceuze kleuringen, dat is gelegen ten westen van het kanton, dichtbij de grens met Santa Ana, en de ongedifferentieerde materialen bevinden zich in het oosten van de regio nabij de grens met de kantons San José en Alajuelita.



De opdringerige rotsen behoren tot de zuurindringers van de Cordillera de Talamanca, zoals kwartsdiorieten en granodiorieten, evenals gabbros en graniet, die zich zowel in het zuiden van het kanton als in een deel van de sector ten noordwesten ervan bevinden.



Onder de materialen van de Quartaire periode bevinden zich rotsen van vulkanische en sedimentaire oorsprong; uit het Holoceen. De eerste behoren tot vulkanische materialen, zoals lava, tufstenen en pyroclasten, gelegen ten noorden van het kanton, dicht bij de grens van de regio. De sedimentaire gesteenten komen overeen met rivier- en colluviale afzettingen, gelegen in de sector rond de stad Escazú en het gebied ten zuiden ervan.



Geomorfologie



Het kanton Escazú presenteert drie geomorfe eenheden, zoals de vorm van vulkanische oorsprong, ontstaan ​​door de opdringerige actie en denudatie in vulkanisch gesteente met tuba en rivier.



De eenheid van vulkanische oorsprong, gevormd door de vulkanische vulling van de Central Valley. Het ligt ten noorden en zuidoosten van de stad Escazú. Dit apparaat komt overeen met een plat golvend oppervlak. Het is mogelijk dat de veranderingen in het reliëf binnen het gebied het gevolg zijn van de aanwezigheid van lava van enkele meters diep, die een front vormt. De eenheid wordt aan de oppervlakte gevormd door vulkanisch gesteente, voornamelijk lavas, tufsteen en ignimbrites bedekt met as in een variabele dikte. De opeenvolging van lava berust op sedimentair gesteente. De lava's zijn van het andesitische type. Geomorfologisch gezien is deze eenheid geen vallei, maar voor politieke, sociaaleconomische doeleinden en allerlei soorten referentie wordt het de voorkeur gegeven om het de Centrale Vallei te blijven noemen. De juiste technische naam is Rift Valley, vanwege de aanwezigheid van een breuk langs de hele voet van het centrale vulkanische gebergte, wat blijkt uit het bestaan ​​van thermominerale bronnen, evenals de abrupte onderbreking in lijn met de vermeende fout van de uitlopers die afdalen van de bovengenoemde sierra naar de vallei, evenals de aanwezigheid van vulkanisme zonder duidelijke uitleg (Pacacua Formation), in overeenstemming met de positie van de fout of in de buurt ervan.



De eenheid die wordt veroorzaakt door de opdringerige actie is verdeeld in twee subeenheden; genaamd het Escazú-massief en de heuvel Alto de las Palomas. De massiefsubeenheid van Escazú ligt ten zuiden van het kanton; Het wordt gekenmerkt door het presenteren van steile hellingen, de divisies zijn afgerond maar erg steil, deze subeenheid is samengesteld uit opdringerige en vulkanische stollingsgesteenten met schubben of intercalaties van sedimenten, die aan de oppervlakte erg verweerd zijn, er wordt bewijs van hydrothermische werking waargenomen en pneumatolytisch als gevolg van de buurt in de ondergrond van opdringerige massa's, gemanifesteerd door het kanaliseren van de rotsen, silica strengen en verkiezeling in het algemeen, de subeenheid is ontstaan ​​door de actie veroorzaakt door opdringerige lichamen. De subeenheid Alto de las Palomas bevindt zich in een strook die van de noordwestelijke sector van het kanton naar het gebied ten zuiden van Villa San Antonio loopt; Deze subeenheid vormt een langwerpige heuvel, de hellingen zijn zacht glooiend, afgerond, convex, met zeer weinig oppervlakkige afwateringsroutes. Deze subeenheid komt overeen met de Pacacua-formatie, die naar de onderste flanken van de hellingen wordt bedekt door recente ignimbrites; Binnen de rotsen bevinden zich zeer verweerde getufte zandstenen en enigszins beïnvloed door de hydrothermische werking van lokale indringers, komt de aanwezigheid van zeer kleiachtige gebieden met stabiliteitsproblemen vaak voor; de formatie is ontstaan ​​door de actie die erosie heeft uitgeoefend op vulkaanafzettingsgesteenten van de genoemde formatie, beïnvloed door verschillende graden van opdringerige effecten



De denudatie-eenheid in tufsteen en rivier vulkanisch gesteente wordt vertegenwoordigd door zacht glooiende heuvels in rotsen van de Pacacua-formatie met zeer weinig afwateringsroutes die deze kruisen, gelegen ten westen van het kanton. Vlakke ruimtes zijn zeer beperkt in aantal en grootte. De rots is samengesteld uit zandsteen en conglomeraten, allemaal zeer verweerd die tot de Pacacua-formatie behoren. Kleine dijkjes zijn zichtbaar. Het kan zich hebben ontwikkeld in een strikt continentale omgeving. De asbijdragen gedragen door de rivierstromen die aanleiding gaven tot rotsen met een zanderige textuur gevormd uit vulkanische deeltjes. Hetzelfde gebeurde met de grovere fracties die aanleiding gaven tot clusters. Kleine dijkjes sneden vervolgens in deze rotsen.



Hoogtes



De verhogingen, in meters boven gemiddeld zeeniveau, van het stedelijk centrum van de districten van het kanton zijn als volgt:



Escazú City 1.101, Villa San Antonio, 1.245 en Villa San Rafael 1.042.



Hydrografie

Het fluviatiestelsel van het kanton Escazú komt overeen met de Pacifische helling, die behoort tot het stroomgebied Grande de Tárcoles.

Het kanton wordt afgevoerd door de rivier Agres en zijn zijrivieren Chiquero, Cruz en Convento, evenals door de stroom Yeguas, die zijrivieren zijn van de rivier Tiribí, en deze van de rivier Virilla.



De vorige waterlopen, behalve de laatste twee, zijn geboren in het kanton, op de hellingen van de Escazú-heuvels, die een loop hebben van zuid naar noord en van zuidoost naar noordwest.



In het centrum van de stad Escazú is het nog steeds gebruikelijk om oude huizen te vinden die aan het begin van de eeuw zijn gebouwd, die in goede staat worden gehouden en die een waardige herinnering zijn aan het culturele erfgoed dat de stad heeft. In tegenstelling tot de oude huizen is de stad gevuld met een belangrijke stedelijke infrastructuur en zijn er al een groot aantal flatgebouwen en gebouwen te zien. In de wijk San Antonio, een tot voor kort landelijk gebied, komen deze huizen van weleer vaker voor.

---