---

De Johns Hopkins-gletsjer is een 19 km lange gletsjer gelegen in het Glacier Bay National Park and Reserve, in de staat Alaska. Het begon op de oostelijke hellingen van Mount Litany en Mount Salisbury en gaat verder oostwaarts naar de bovenloop van Johns Hopkins Cove, anderhalve kilometer ten zuidwesten van de Clark Glacier-terminal en 127 kilometer ten noordwesten van Hoonah.



De Johns Hopkins-gletsjer is ongeveer 1 mijl breed, 15 meter hoog aan het einde en 60 meter diep in de waterlijn. Het wordt gevormd door talrijke zijrivieren, waarvan er zich vele 20 of meer km uitstrekken in de omringende bergtoppen. Ongeveer 50 middelgrote murenealen ontwikkelen zich van de vereniging van deze schatplichtige gletsjers. Het afval in deze murenen is te zien op het ijs en reikt tot de gletsjer als zwarte banden. Deze brokstukken worden getransporteerd in en op het ijs en vrijgegeven door het smelten van het ijsgezicht of de geboorte van ijsbergen in Johns Hopkins Inlet. Het gesmolten water van de gletsjer wordt geloosd in onderzeese tunnels of leidingen nabij de oost- en westrand van de gletsjer. Soms komt dit water aan de oppervlakte. Zwarte meeuwen worden regelmatig gezien, drijvend, drijvend en voedend waar water langs het ijsoppervlak oprijst.



De gletsjer stroomt door het hoofddal op ongeveer 900 meter per jaar, of ongeveer 2,4 meter per dag, volgens observaties aan het eind van de jaren '70 door S. Brown en anderen. IJsstroomsnelheden zijn recent niet gemeten. Field, Post, Brown, Lawson en anderen observeerden echter de snelle en voortdurende voortgang van het ijs, wat suggereert dat er weinig veranderingen plaatsvonden sinds de Johns Hopkins in 1924 begon te analyseren, ongeveer op hetzelfde moment dat de Grand Pacific Glacier begon te vordert. voor Tarr Inlet. Het ijsdebiet lijkt de afgelopen jaren te zijn veranderd.

---