---

Protagonisten van een identiteit

Al 10.000 jaar is het Nahuel Huapi-merengebied getuige geweest van de passage, samenkomst en verblijf van de bewoners van het gebied.

De mogelijkheden die de omgeving van deze regio bood, lieten menselijke groepen toe om verschillende strategieën in praktijk te brengen om hun eigen identiteit te ontwikkelen.

De eerste kolonisten van de regio zouden de Tehuelches zijn geweest, die jagers en verzamelaars waren. De Puelche van Nahuel Huapi specialiseerde zich in een lacustriene manier van leven en later wijdden de araucaniseerde groepen zich aan landbouwactiviteiten.

Rond 1600 kwam de blanke man, door de bergketen heen, uit het huidige Chileense grondgebied en nam hij deel aan slavenexpedities, jezuïetenmissies of reizigers.

In 1876 arriveerde expert Francisco P. Moreno vanuit Buenos Aires in dit gebied om het noorden van Patagonië te verkennen.

De Desert Campaign (1879-1883) veroorzaakte de bijna totale vernietiging van de inheemse bevolking die deze landen bevolkte. Later vestigden kolonisten van beide kanten van de bergketen zich in de regio.

In 1902 werd Colonia San Carlos geboren. De landbouw-veeteeltactiviteit aan het begin van de eeuw was niet langer de economische as en de toeristische activiteit kwam voort uit de oprichting van het Nahuel Huapi National Park in 1934.

Het Nahuel Huapi National Park, met zijn 710.000 ha, wordt gekenmerkt door de grote verscheidenheid aan landschappen. In dit gebied is het mogelijk om de geschiedenis van bewoning en gebruik van de plaats te reconstrueren. Daarin zijn er delen van het openbaar domein die worden bezet door afstammelingen van kolonisten of inheemse mensen die landelijke activiteiten uitvoeren, evenals sectoren met een belangrijke infrastructuur voor bezoekers en privé-eigendommen die bestonden vóór de oprichting van het park. In sommige gevallen is de status van gronden in het publieke domein veranderd in een systeem van gemeenschapseigendom ervan. Tegelijkertijd zijn er strikte beschermingszones waar menselijke activiteit alleen beperkt is tot wetenschappelijk onderzoek.









De stad San Carlos de Bariloche, omgeven door het Nationaal Park, is toegankelijk vanuit San Martín de los Andes via de nationale route nr. 234 en de nationale route nr. 231, een communicatiemiddel dat bekend staat als ´´Camino de los Siete Lagos´. ´.

Een andere manier van toegang is vanuit San Martín de los Andes, langs de provinciale weg nr. 63.

Vanuit Neuquén ga je omhoog via nationale route nr. 237. Vanuit het zuiden van het nationale park kun je San Carlos de Bariloche bereiken via nationale route nr. 258.

Met het vliegtuig kunt u aankomen op de luchthaven San Carlos de Bariloche.

In het park heb je toegang tot Chili via drie grensovergangen: twee over land, via nationale route nr. 231, Paso Puyehue; langs provinciale route nr. 83, Paso Cochamó en het derde meer, door Paso Perez Rosales.



De landdonatie die op 6 november 1903 door de expert Francisco Pascasio Moreno werd gedaan, vormt de kern waarop het Nahuel Huapi National Park werd gecreëerd -in 1934-.

Vanwege zijn ecologische en landschappelijke waarde beschermt het een uitgestrekt representatief gebied van de Andesregio in het noorden van Patagonië.

Het ligt in het zuidwesten van de provincie Neuquén en ten noordwesten van de provincie Río Negro en heeft een oppervlakte van 705.000 hectare.

---