---

Het grondgebied van de huidige provincie Jaén vormt sinds het begin van de Amerikaanse beschaving een van de gebieden met de grootste regionale verwevenheid en culturele integratie van de Andes-Amazone-ruimte.



Vanaf de eerste kolonisten en vanaf de oorsprong van hun cultuur, de archeologische overblijfselen van hun grote menselijke nederzettingen en ceremoniële centra zoals Montegrande, Tocaquillo, Shaupe, Huayurco, tomependa, met hun lithische en picturale kunst, of hun gevarieerde aardewerk en goudmetallurgie, naast andere monsters, zijn de sporen die getuigen van de beschavingsroute die werd gevolgd sinds tijden vóór de grote vorming van de Chavín-cultuur.



In de vroege vormingsperiode worden de invloeden van de Pandache en Pacopampa waargenomen in hun keramiek; tijdens de formatieve meerdere door de jaren 400 a. C. de Cupisnique (Chavín), arriveerde in de Jaén en Marañón vallei via Pacopampa, hun machtige enclave, die in hun opmars het grote ceremoniële centrum van Pomahuaca bouwde aan de oevers van de Huancabamba rivier, een plaats genaamd Ingatambo.



Vanwege de nabijheid van de kust en het hoge Andesgebied, was het in de loop van de tijd altijd onderhevig aan de invloed van sterke regionale ontwikkelingen, zoals de Vicús, Moche, Chimú, Cajamarca en Chachapoyas (Tabaconas, Salliques en Chontalies). Ten slotte werd alleen het deel van de noordelijke hooglanden door Tupac Inca Yupanqui in de jaren 1470 na Christus aan het Tahuantinsuyo-rijk gehecht. De Spanjaarden, geïnformeerd over hun grote rijkdom, gaven prioriteit aan hun verovering. In Lima vertrouwde Francisco Pizarro deze missie toe aan kapitein Juan Porcel de Padilla, die in 1536 de regio Chuquimayo binnenging (in de Quehua-taal ´´río de las pesitas de oro´´), en werd vervangen door Diego Palomino, die in In 1549 werd de stad Jaén de Bracamoros gesticht, op de linkeroever van de monding van de rivier de Chinchipe bij de samenvloeiing met de Marañón nabij het huidige district Santa Rosa (P. Martín Cuestas SJ).



Kapitein Juan Porcel, was degene die de eerste stad in deze delen stichtte, met de naam Nueva Jeréz de la Frontera, dezelfde stad die zeer dicht bij Pongo de Rentema in het Bagua-gebied (Amazonas) zou liggen; dezelfde die het drie jaar later naar een andere plaats aan de oevers van de Chuquimayo-rivier (de huidige Chinchipe-rivier) heeft verplaatst. Op de overblijfselen van deze tweede stad stichtte kapitein Diego Palomino Jaén.



Jaén maakte in de koloniale tijd deel uit van de onderkoninkrijk Peru. In 1563 werd het politiek en administratief afhankelijk van de koninklijke audiëntie van Quito en religieus vanaf 1616 van het bisdom Trujillo; het leed aan annexatie bij de onderkoninkrijk Nieuw-Granada in 1717-1739.



In 1807 werd de stad Jaén de Bracamoros verplaatst naar de huidige locatie, aan de oevers van de rivier de Amojú, Quintana Sector.



In de emancipatorische prestatie steunde de regering van Jaén op 4 juni 1821 de onafhankelijkheid van Trujillo en riep ze haar eigen onafhankelijkheid uit van Spanje en het koninklijk hof van Quito, onder het wettelijke principe van vrije bepaling van de volkeren, een verdienste dat Het wordt de bakermat van Peru (hart van Peru). In 1822 had hij vertegenwoordiging in het Congres van de Republiek. De provincie werd opgericht op 19 mei 1828. In het begin maakte het deel uit van het departement Trujillo, na La Libertad, tot 1855, toen het departement Cajamarca werd opgericht.







De stad Jaén, gelegen in het noordelijke deel van het departement Cajamarca, en ten noordoosten van het Peruaanse grondgebied, omvat een deel van de Sierra-regio als districten Sallique en San Felipe. Het warme en vochtige klimaat, je kunt twee gemarkeerde tijden opmerken. De etappe tussen november en mei met temperaturen die schommelen tussen 15º en 33º. Hoogte 740 m.s.n.m.



De etnische groep PAKAMUROS, ofwel Aguarunas, Huambisas genaamd, ze kregen ook de naam Jíbaros, ze waren de eerste kolonisten in deze valleien, hun manier van leven was gericht op het gebruik van alle natuurlijke hulpbronnen, ze woonden over het algemeen in de buurt van de Ríos werden gekenmerkt door hun heldendom, moed, moed en goedheid. Op dit grondgebied vestigden de Spanjaarden de zogenaamde encomiendas; ze vestigden ook reducties of steden van indianen.

Jaén wordt omarmd door fantastische rivieren vol leven en vegetatie, in principe de magische HUANCABAMBA die later de CHAMAYA-rivier wordt, wanneer deze de instroom ontvangt van de Chotano- en Chunchuca-rivieren. Aan de andere kant de stille Tabaconas die uitmondt in de Chinchipe-rivier.



Er is een verscheidenheid aan flora, vooral de orchideeën die door bezoekers worden begeerd. Vanwege het aangename klimaat, de gastvrijheid, de gebruiken, de traditionele feesten en de typische gerechten, wordt het beschouwd als een belangrijke attractie, wat bijdraagt ​​aan het uitstekende landschap.











Als onderdeel van de belangrijkste toeristische attracties in de stad is de Missouri Botanical Garden gelegen in de Fila Alta-sector, het HERMOGENES MEJIA SOLF regionaal museum, het MANANTIAL DE VIDA recreatiecentrum in SHUMBA, de heer van Huamantanga bos gelegen in de westelijk een paar kilometer van de stad, dezelfde die een verscheidenheid aan flora en fauna biedt. Een van de meest kleurrijke vogels is de Cock of the Rocks, beschouwd als de NATIONALE VOGEL VAN PERU, en de Pilco. Het biedt bezoekers ook de schoonheid van zijn watervallen in het bos.



Folklore

Jaén heeft een grote verscheidenheid aan dansen en muzikale manifestaties die worden aangevuld door de veelkleurige kleding van de dansers. De belangrijkste vertegenwoordigers van de dansen zelf zijn de INC, de marinera academy en de ´´Héctor Guevara´´ dansschool, en Roots of Peru dansworkshop, dansers, jong bloed, CULTURELE EN SPORTVERENIGING ´´YAWAR LLAQTA´´ en anderen,

---