---

Het werd opgericht in 2001 en daarin zijn vijf levenszones geïdentificeerd met verschillende kenmerken van neerslag, temperatuur en overheersende vegetatie:



Tropische montane steppe.

Tropisch vochtig bergbos.

Zeer vochtige subalpiene tropische heidevelden.

Tropische pluviale-alpiene toendra.

Tropisch niveau.



Het grootste deel van het grondgebied is opgenomen in het zogenaamde westelijke gebergte en een sector, vooral in Junín, maakt deel uit van het intra-bergachtige plateau.



De geomorfologische kenmerken die overheersen zijn gletsjers en rotsachtige gebieden van recente deglaciatie, evenals berghellingen op verschillende manieren.



Er zijn talloze lagunes in het bovenste stroomgebied van de Cañete-rivier en talloze bronnen die op verschillende plaatsen verspreid zijn.



De aanwezigheid van regens met duidelijke seizoensinvloeden wordt waargenomen. De maanden met de meeste regen vallen tussen februari en maart. Het droge seizoen is juli en augustus. Neerslag is afhankelijk van de hoogte.





Het reservaat bestaat uit twee bekkens: het Alto Cañete-bekken, in het bovenste bekken van de Cañete-rivier, in het noorden van de provincie Yauyos, de regio Lima, en het Cochas-Pachacayo-stroomgebied, ten zuidwesten van de provincie Jauja. , in de regio Junín, die uitmondt in de rivier de Mantaro.

Er zijn twee manieren om bij het reservaat te komen. De South Pan-American Highway (Lima naar San Vicente de Cañete, afwijking na 144 kilometer) en de Central Highway (afwijking na 175 kilometer), de eerste geasfalteerd naar Lunahuaná en de tweede volledig geasfalteerd. Het is mogelijk om het hele reservaat te doorkruisen via paden die de twee hoofdwegen met elkaar verbinden. Het zijn ruiterpaden.



Het heeft een oppervlakte van 221.268 hectare. En het vertoont een typische biologische diversiteit van Andesgebieden, niet erg overvloedig, maar specifiek voor Andesgebieden en in sommige gevallen endemisch voor de regio.



Sommige plantensoorten zijn quinual (Polylepis racemosa), quishuar (Buddleia incana) en colle (Buddleia coriacea).



De meest representatieve diersoorten zijn de eend (Anas bahamensis), grote witte reiger (Casmerodius albus), huashua (Chloephga melanoptera), kiekendief (Circus cinereus), slechtvalk (Falco peregrinus), condor (Vultur gryphus), muca (Didelphis marsupialis) ), Andesvos (Dusicyon culpaeus), poema (Felis concolor), wilde kat (Felis colocolo, Felis jacobita), alpaca (Lama glama pacos), lama (Lama glama), vizcacha (Lagidium peruanum), marmosa (Marmosa elegans), grijs hert (Odocoileus virginianus) en vicuña (Vicugna vicugna).



De reserve bevindt zich in een kwetsbare situatie.



De grootste bedreigingen zijn mijnbouw, vervuiling en wanordelijk toerisme.

In mindere mate zijn landbouwactiviteiten en het verbranden van vegetatie, visserij en sportjacht, de vernietiging van platforms en archeologische overblijfselen, en het ontbreken van een entiteit om het beschermde gebied te beheren.

---