---

Het werd oorspronkelijk bewoond door de Huetares-natie, die woonde in de Barva-vallei, een regio die een Spaanse nederzetting was, gelegen tussen de Virilla-rivier en de berg Aguacate. In deze landen vestigden enkele Spanjaarden zich, met de gedwongen hulp van de inheemse bevolking, die hun veeboerderijen vormden, boerderijen, met hun molens en speciale gewassen van maïs, bonen, peulvruchten, tarwe, tabak, katoen, suikerriet en sarsaparilla. en enkele geneeskrachtige planten, en niet te vergeten het fokken van kippen, varkens en koeien.



Tijdens de 18e eeuw werden de steden Heredia en Alajuela gesticht, bewoond door inwoners van de Barva-vallei en andere plaatsen.



Met betrekking tot de oprichting van boerderijen in deze vallei zijn er gegevens dat op 19 januari 1663 enkele weilanden voor vee en landbouw in deze regio werden toegekend aan de stad Cartago. Een van hen bevindt zich in wat tegenwoordig overeenkomt met het district Jesús. Het werd uitgereikt aan de leraar Joseph Sandoval Ocampo; een andere heette Tapatalanga of Anonos en lag in de regio ten noorden van San Pedro en Santa Bárbara, richting Zetillal.



Toen Alajuela in 1782 werd gesticht, werd het genoemd als een van de wijken die Targuás of Los Targuases vormden, de oude naam van wat we kennen als San Pedro en Desamparados de Alajuela. Destijds telde deze buurt zesenzeventig mannen en zestien vrouwen.



De naam van San Pedro verschijnt in het jaar 1819, toen "Meneer Juan Pablo Lara een huis kocht in San Pedro, alias targuaces en wat land op dezelfde plaats grenzend aan een ravijn genaamd La Claudia."



De naam Santa Bárbara wordt genoemd in een document uit 1821, maar volgens de overlevering stond het bekend als Churruca of Surruco.



De reden voor het beschermheerschap van Santa Barbara wordt ons uitgelegd in een legende die zegt dat ´´een buurman genaamd Barbara, die een klein beeld van die heilige van een franciscaan had gekregen, een altaar in haar huis maakte en ze zou gaan als het stormt. , die zeer frequent en sterk waren in de stad; De heilige luisterde naar de gebeden van haar toegewijde en de buurt leerde en verifieerde geleidelijk haar voordelen totdat ze uiteindelijk unaniem haar toewijding oplegde. "



Onder de pioniers van het barbaarse volk waren: Ambrosio Arias, Juan Cortés, Andrés Murillo, Gregorio Cuadra, Salvador Sánchez, José María Palma, Juan Bastos, Victorio Cortés, Joaquín Gutiérrez, José Angel Sánchez, José Dolores González en Diego Murillo.



Beetje bij beetje groeide de bevolking van Santa Bárbara, en de aspiraties van de buren die er woonden werden groter, dus we hebben dat ´´in 1846 de vier wijken van Santa Bárbara in totaal 1.500 inwoners hadden, en van deze woonden er 1000 in San Pedro, hun buren woonden elke zondag de kluis van Santa Bárbara bij, sinds die dag werd er bijgewoond door een priester. De oorzaak van de locatie van de kluis op de plaats waar hij was, was omdat hij in het centrum van de vier wijken lag.



Er is een confrontatie tussen de mensen die onderzoek hebben gedaan met betrekking tot de locatie van de eerste hermitage, aangezien deze volgens historicus Carlos Meléndez ongeveer twee blokken ten zuiden van de huidige kerk is gebouwd. Het document van de gouvernementele serie N. 2383 van het Nationaal Archief van Costa Rica, gedateerd 15 mei 1854, geeft aan dat de kluis 200 meter ten zuiden van het plein lag. Het is echter ook niet mogelijk om te zeggen of het plein is waar het huidige park is of op welke plaats. Als dat zo is, zou meneer Meléndez gelijk hebben.



Bovendien, volgens de historicus José Antonio Salas, een onderzoeker die de zaak wetenschappelijker heeft bestudeerd, was de bouw van deze hermitage in het jaar 1837.







Santa Bárbara is kanton nummer 4 in de provincie Heredia, Costa Rica. Het kanton maakt deel uit van de Greater Metropolitan Area.



De belangrijkste landbouwactiviteiten zijn de teelt van groenten, koffie en suikerriet en de veeboerderij.



Ten noorden van de regio ligt gedeeltelijk het Central Volcanic Cordillera Forest Reserve; evenals een zone van vulkanische zwavelmineralisatie.







Geologie Het kanton Santa Bárbara wordt geologisch gevormd door vulkanisch gesteente, uit het holoceen, de quartaire periode.



Geomorfologie Het kanton Santa Bárbara maakt deel uit van de geomorfe eenheid van vulkanische oorsprong, verdeeld in twee subeenheden, genaamd Barva Volcano en Central Valley Volcanic Fill.



Hydrografie Het riviersysteem van het kanton Santa Bárbara komt overeen met de Pacifische helling, die behoort tot het stroomgebied Grande de Tárcoles.

---