---

In de Inca-periode, na het verval van de Tiahuanaco, kwam het overeen met de ´´Changos´´ die de kusten van Camaná, Arequipa en Moquegua bewoonden. In de Inca-periode werd de kust van Peru bezocht door verschillende auto's of groepen, die volgden:



De ´´Tampus´´ verrijzen in de huidige Tambo

De ´´Chullis´´ in de omgeving van Chule

De ´´Changos´´ die tussen Aranta en Islay lagen.

De rivier die ook door de rivier werd gevormd, waarschijnlijk op verschillende tijdstippen veroverd en behouden, vormde een populatie van heterogene mensen, die ons sporen van hun beschaving hebben nagelaten, het zou, met de namen die nog steeds bestaan, net zo ethisch kunnen worden als wij allemaal. Cocachacra, Challascapi, enz. en anderen die kunnen worden toegewezen aan Kauiqui en Puquina vanwege hun karakteristieke eindes bij lopen, gaan, gaan, zoals Cachendo, Mollendo, Huarindo, Catarindo, enz. De bevolking was aanzienlijk in de vallei en in de scholen waar ze woonden en er waren wateren die van onderaf kwamen. De invloed van de zee moet in hen doorslaggevend zijn, en hun cultus tot de cultus van de ´´ma coccha´´ maker van de zee leverde de vis.



MOLLENDO FOUNDATION [bewerken] Er is geen zekerheid over de oprichting van Islay. Of er verschillende versies zijn gegeven. San Martín y Bolívar wordt erkend als de eerste categorie van de haven van Islay.



Jorge Basadre richtte de stichting van Islay op in 1826. De historicus Mateo Paz Soldán vermoedt dat Islay werd opgericht in 1830 en is te danken aan generaal Antonio Gutiérrez de la Fuente, bekend als 'Grand Prefect' van Arequipa, een positie die hij bekleedde tussen 1825 en In 1828, toen zijn zeer succesvolle leiding werd uitgevoerd, presenteerde het Congres van de Republiek een wet waarbij de categorie van Puerto Mayor werd verhoogd naar Islay, die werd begiftigd met een reeks werken voor de ontwikkeling ervan.



Op 20 februari 1828 gaf de aartsbisschop van Arequipa, Monseigneur José de Sebastián de Goyeneche y Barreda, namens de eerste luitenant-priester van de nieuwe vice-parochie van de haven van Santa Rosa de Islay aan Fray Lorenzo Ruiz, die voor deze omstandigheid wordt verondersteld. historisch van religieus karakter, dat Islay werd gesticht zoals de wijze Antonio Raymondi op 30 augustus 1827 het feest van Santa Rosa de Lima houdt.



Op 9 oktober 1860 machtigde het Congres van de Republiek bij wet de uitvoerende macht om een ​​spoorlijn aan te leggen van de haven van Islay naar de stad Arequipa, maar de belangen van de particuliere eigenaren van de Tambo-vallei besloten dat Mejía buiten het eindpunt van de spoorlijn. Op 4 mei 1868 ondertekenden generaal Pedro Diez Canseco en ingenieur Enrique Meiggs, een Amerikaans staatsburger, het historische contract.



De spoorwegwerken begonnen op 27 mei 1868 in La Joya (Arequipa). Weken nadat het contract was getekend, bevestigden Meiggs en zijn ingenieurs op het land dat het gemakkelijk te beklimmen was. In de Mejía-pampa biedt deze plaats echter geen gunstige natuurlijke omstandigheden om een ​​haven te bouwen; vervolgens begon het bouwbedrijf zonder enige toestemming een tijdelijke muur te bouwen in het noorden van de oude verlaten koloniale haven van Mollendo (Chule).







Toch is het een traditionele stad en kuuroord in het departement Arequipa, behorend tot de regio Arequipa, in Peru, de hoofdstad van de provincie Islay, omringd door de wateren van de Stille Oceaan.



Maar het was tegenwoordig een van de belangrijkste havens in Peru, tijdens de oorlog in de Stille Oceaan werd het bezet en geplunderd door het Chileense leger.



Momenteel is de stad Arequipa een zeer belangrijke stad voor de Peruaanse regio.







Het bestaat uit pittoreske steegjes en lange stranden zoals Arantas, Honorato, Huayquiray, La Huata, Punta Hornillos en San José.



Naast de bekende Catarindo, La Rocas, Albatros, speel 1, speel 2, speel 3 en Mejía.

---